Weet u wat het verschil is tussen een ‘dove’ en een ‘doofstomme’? Niets! Iemand die doof is noem je doof, en iemand die doof is en niet kan praten noem je ook doof. Enkele weken geleden bracht de politie een berichtje naar buiten over een ongeval nabij Ommen, waarbij een aantal kinderen gewond raakte. Doofstomme kinderen, zo werden ze genoemd. Ouders en patiëntenverenigingen regeerden meteen: doofstom bestond niet meer, omdat teveel de link werd gelegd met iemand die dom zou zijn. Doof-stom zou door mensen opgevat worden als doof-dom. Een blik in de nieuwste woordenboeken, encyclopedieën en ‘Het Groene Boekje’ leert echter wat anders: het woord doofstom bestaat nog steeds, en het betekent nog steeds dat zo iemand doof is EN niet kan praten. Ik zou ook niet weten hoe het anders zou moeten. Iemand die doof en daarnaast blind is, noem je die dan ook alleen maar doof? Of doof-blind? Of meervoudig zintuiglijk gehandicapt? Vijfhonderd jaar heeft niemand zich gestoord aan het woord doofstom, maar nu kan dat opeens niet meer.
Iets anders: twee weken geleden werd een hoorzitting gehouden over bezwaren van bewonersvereniging Mul-Spin in het centrum van Hardenberg tegen de komst van een shoarmazaak. Vorige week kwam een telefoontje van een betrokkene: het bezwaarschrift is ingetrokken. Er is dus blijkbaar geen overlast van bezoekers en de geurinstallatie zal dan ook wel in orde zijn. Wel zo correct, lijkt me, om dit even te vermelden. Dan kan de uitbater van de shoarmazaak weer rustig slapen. Ook in Brucht, zo lees ik in een brief van Plaatselijk Belang Brucht, maakt men zich druk over vervelende geurtjes: de bewoners van dit gehucht worden namelijk aangesloten op de riolering. En eigenlijk ‘balen’ ze daar een beetje van. Een jaar of tien geleden kon dat aansluiten nog voor de prijs van 1.700 gulden, en nu moeten ze 6.500 gulden aan eigen bijdrage betalen. Toen hadden meer mensen van de mogelijkheid gebruik willen maken, schrijft Plaatselijk Belang, maar mochten ze niet. “Dit riekt naar willekeur”, aldus de Bruchtenaren. Even de toenmalig verantwoordelijke wethouder gebeld, en wat zegt die: “De gemeente kreeg vanaf begin tachtiger jaren tot zo rond 1986 subsidie voor een bepaalde hoeveelheid aansluitingen. Wie buiten een bepaald gebied woonde kon niet worden aangesloten, omdat we daar geen subsidie van de Rijksoverheid voor kregen.” Maar had de gemeente dan niet wat kunnen betalen, vraag je je af. “De gemeente heeft er toen al een half miljoen gulden ingestoken”, was het antwoord. “Al wilden we meer, er was gewoon niet genoeg geld.” Dus blijkbaar toch geen ‘willekeur’. Het blijft natuurlijk wel sneu dat ze nu bijna vier keer zoveel aan eigen bijdrage moeten betalen.
Omdat de decembermaand bij uitstek geschikt is om even terug te blikken, wil ik ook nog even ‘ummekieken’ naar de raadsvergadering van november. Raadslid Bron stelde toen een vraag over de voorkant van de raadsagenda, waarop een foto van de Indiëtentoonstelling was gedrukt. Burgemeester Smit vertelde toen, dat er elke keer een foto geplaatst zou worden, die aansloot bij de actualiteit. Dat woord had hij beter niet kunnen gebruiken, want nu worden er al weer flauwe grappen gemaakt over het werktempo van ambtenaren. Op de agenda voor deze maand staan foto’s van het leggen van de eerste steen voor het project Kop Haven door wethouder Wendt. Die gebeurtenis vond plaats op… 19 november. En dat wordt ten gemeentehuize actueel genoemd. “Historische gebeurtenissen” lijkt mij beter op z’n plaats.
