Sommige mensen zouden er een moord voor doen: een vogel in de tuin die bierreclame fluit. Ik niet. Er is een merel die onze tuin als domicilie heeft uitgekozen en die de hele dag, vanaf ’s morgens een uur of zes, steeds hetzelfde deuntje fluit. Het lijkt verdacht veel op het barokliedje dat Grolsch vroeger gebruikte voor het reclameproject Vakmanschap is Meesterschap. Gelukkig komen ook nog regelmatig mussen, mezen, duiven en gaaien even buurten anders was het waarschijnlijk buiten niet uit te houden.
De buurt ontvluchten en bijvoorbeeld even het nabijgelegen Kruserbrinkpark bezoeken is helaas geen optie. Dit park was al grotendeels overgenomen door (soms agressieve) ganzen die er een vreselijke smeerboel van maken, maar nu ze allemaal een handvol nakomelingen hebben gekregen kun je alleen nog de paden betreden als je voorzien bent van lieslaarzen en steekwerende vesten.
Nog niet zo lang geleden heeft het raadslid Alex Bakker van OpKoers aandacht gevraagd voor deze plaag, waarna de gemeente beloofde wat vaker de paden schoon te maken, maar die belofte zijn ze waarschijnlijk alweer vergeten. En zelfs als de draad weer wordt opgepakt is deze activiteit niet voldoende. Er moest iets gebeuren tegen de overbevolking, anders durft straks geen mens meer het park te bezoeken.
Je zou kunnen denken dat dit een voorop gezet plan is van de lokale bestuurders. Om eens een (omstreden) modewoord te gebruiken: omvolking. De blanke autochtone bevolking vervangen door ganzen. Alleen klopt dat niet omdat het park tot voor kort veelvuldig werd bezocht door gekleurde statushouders die vanuit de Parkwegflats even een noodzakelijk stukje groen wilden opsnuiven. Helaas zaten in het basispakket dat ze in Ter Apel kregen uitgereikt geen lieslaarzen, noch poepscheppen of bezems.
Hoe nu verder? Bidden om hulp is niet voldoende, er moet actie ondernomen worden. Eieren prikken (succes in Amersfoort) of behandelen van de eieren met maïskiemolie (succes in Rijswijk)? Maakt niet uit, maar doe iets, doe iets, doe iets.
